Op 19 januari 2013 verschijnt in het katern Boeken van de Volkskrant een recensie van het boek ‘The organs of J.S. Bach – A handbook’ van Christoph Wolff en Markus Zepf. Het boek is verschenen bij University of Illinois Press, vertaald uit het Duits door Lynn Edwards Butler. Maarten ’t Hart vraagt zich af wat we opschieten met beweringen als: “Het kan bijna niet anders of Bach heeft dit orgel bespeeld”. Hij is niet erg enthousiast: “Toch vind ik Wolffs neiging tot speculatie niet zijn grootste fout. Nee, de grootste misslag is dat hij Bach in zijn biografie neerzet als ’the learned musician’, als een ‘wetenschapper in de muziek’, zoals Wolff hem noemt.  Het is duidelijk dat Wolff zichzelf zo heeft geïdentificeerd met Bach, dat hij hem schiep naar zijn beeld en gelijkenis”.
De prachtige foto bij het artikel van het orgel van de Sint-Jans kathedraal is gemaakt door Joost van den Broek.

In het tehemanummer van Vrij Nederland rond de Boekenweek verschijnt op 17 maart 2012  ‘Een pak rammel – De brouille van ’t Hart en Van Dis’. Het artikel van Maarten ’t Hart is voorzien van een naschrift van Adriaan Van Dis. In hetzelfde nummer zijn ook drie boekbesprekingen opgenomen. Maarten ’t Hart geeft zijn oordeel over ‘Glijvlucht’ van Anne-Gine Goemans (3 sterren), ‘Geen sterveling weet’ van Gerard Koolschijn (4,5 sterren) en ‘Hoe staat het met de liefde?’ van Bert Natter (3,5 sterren).

In Vrij Nederland nummer 48 (3 december 2011) verschijnt een recensie van ‘De Negende’ van Harvey Sachs, onder de titel ‘De komeet Beethoven – Emoties in plaats van analyse’ . De Nederlandse vertaling van Frits van der Waa is uitgegeven bij De Bezige Bij.

In NRC Handelsblad verschijnt op 30 september 2011 een recensie van Maarten ’t Hart, onder de titel ‘Papa was een klier, een rotjongen – Lichte en aangrijpende familiekroniek van Jannetje Koelewijn’. In het boek ‘De hemel bestaat niet – Over het leven van mijn ouders’ is Jannetje Koelenwijn “er uitmuntend in geslaag de geschiedenis van haar ouders te boekstaven.”

Op 3 september verschijnt in de Volkskrant een recensie van Maarten ’t Hart, onder de titel ‘Minutieus en onverschrokken’. Aleid Truijens’ biografie van F.B. Hotz, ‘Geluk kun je alleen schilderen’, krijgt vier sterren.

In HP/De Tijd van 15 april 2011 verschijnt het artikel ‘Verhalen van een hartstochtelijk thuiszitter’ over ‘Dienstreizen van een thuisblijver’. Hierin doet criticus Max Pam de volgende opmerkelijke uitspraak: “Willem Frederik Hermans is dood. Gerard Reve is dood. Harry Mulisch ook dood. Jan Wolkers is dood. Karel van het Reve is dood. Rudy Kousbroek is dood. Onopgemerkt, geniepig bijna, is Maarten ’t Hart uitgegroeid tot de beste schrijver van Nederland. Zijn nieuwe bundel ‘Dienstreizen van een thuisblijver’ is daar weer een voortreffelijke illustratie van. Maarten ’t Hart is nu 66 jaar. Statistisch gezien blijft hij dus nog wel even onder ons.”

In het Reformatorisch Dagblad is op 4 maart 2011 een recensie gepubliceerd van ‘Dienstreizen van een thuisblijver’ door J. de Gier. Onder de titel ‘Maarten ’t Hart, thuisblijver op reis’ geeft De Gier het gereformeerde lezerspubliek een opvallend positief beeld van het boek en de auteur.

In de Twentsche Courant Tubantia van 19 februari 2011 verschijnt een recensie van ‘Dienstreizen van een thuisblijver’ van Theo Hakkert onder de titel ‘Als je dood bent, hoef je niet op reis’. Hakkert constateert dat de romans van ’t Hart steeds vloeiender worden: “De toon hangt aan tegen geklets op papier, maar o wat lezen ze lekker. Waarschijnlijk is dat het moeilijkste werk: de tekst zo laten stromen dat het lijkt of het en passant is opgeschreven. ’t Hart beheerst dat.”

In het Parool van 16 februari 2011 verschijnt een recensie van ‘Dienstreizen van een thuisblijver’ van Arie Storm onder de titel ‘Stemming blijft top op kerkhof’. Het boek krijgt 4 van de 5 beschikbare sterren: “Binnen de Nederlandse literatuur is hij één van de beeldendste schrijvers. Daarnaast schrijft hij levendige dialogen. En als bijna geen ander andere Nederlandse schrijver weet hij zijn lezers te betrekken bij wat hij schrijft.” De foto is gemaakt door Karoly Effenberger.

In de weekendbijlage FD Persoonlijk van het Financieele Dagblad van 12 februari 2011 verschijnt een recensie van ‘Dienstreizen van een thuisblijver’ van Viktor Frölke onder de titel ‘Reisverhalen van virtuoze zeurkous’. Zeker niet de beste bespreking, maar wel de bespreking met de beste foto. Het prachtige beeld is geschoten door Karoly Effenberger.