Op 18 mei 2011 organiseert het Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart een lezing over de rol van muziek in het werk van Maarten ‘t Hart. Jaap Hoogendoorn (gastdocent bij de Streekmuziekschool Alphen aan den Rijn) verzamelde alle muziekfragmenten uit de romans en verhalen van Maarten ’t Hart. Deze verzameling van literaire fragmenten combineert hij met de muziek waar Maarten ’t Hart over schrijft. In zijn voordracht met muziek leest hij deze korte fragmenten uit de romans van Maarten ’t Hart en speelt daarbij de passende muziekfragmenten. Op die manier wordt duidelijk hoe muziek de emotie van het woord versterkt. Boeiend voor lezers en muziekliefhebbers!
De lezing vindt plaats in de Openbare Bibliotheek Maassluis (Uiverlaan 18) en begint om 20:00 uur. De toegang is € 7,50 (€ 5 voor Vrienden van het Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart).
Het heeft even geduurd, maar de bibliofiele editie van ‘Een diensreis naar Maassluis’ is gereed en wordt deze week verstuurd. Het signeren kon niet eerder, omdat Maarten ’t Hart al sinds de jaarwisseling last heeft van zijn schouder. Het schrijven gaat nog steeds moeilijk, maar nu er sprake is van een licht herstel, kon met behulp van een pijnstiller de klus van het signeren van de vijftig exemplaren exemplaren worden geklaard.
Op 19 maart 2011 verschijnt in diverse GPD dagbladen een interview met Maarten ’t Hart naar aanleiding van het verschijnen van ‘Dienstreizen van een thuisblijver’. In de PZC is de titel ‘Schrijvende huismus’, in Dagblad van het Noorden ‘Veilig thuis’. In het vraaggesprek met Marjolijn de Cocq vertelt Maarten dat hij “heel voorzichtig, ook vanwege de schouder”, is begonnen aan een nieuwe roman: “Over de kerkscheuring tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen dominees elkaar vanaf onderduikadressen met pamfletten zaten te bestoken over de wedergeboorte. Het verhaal over die kerkscheuring is zó curieus, zegt hij, dat het er gewoon om vraagt precies te worden opgeschreven. “Ik kon me niet voorstellen dat die dominees zich daar druk over zaten te maken, terwijl er mensen naar de gaskamer werden gestuurd. Dan is er toch de drang om verder te schrijven.” Hij schrijft de hele dag door, hier en daar een zinnetje, met vulpen. Urenlang achter de computer gaat niet. “Maar dan heb je toch ’s avonds één à twee pagina’s geschreven. Dus met 365 dagen in een jaar een boek.””
Maarten ’t Hart komt, zo blijkt wel uit dit grappige filmpje, niet graag in de Leidse Schouwburg. Een dienstreis naar Leiden lijkt er voorlopig niet in te zitten…
Het filmpje is al een jaar oud, maar pas nu ontdekten wij op YouTube de video over de plannen rond het verlengen van de A4 en de gevolgen die dat zou hebben voor het landschap. Mieke van der Weij interviewt Maarten ’t Hart over “het landschap van zijn jeugd”.
Op 21 februari 2011 meldt uitgeverij de Arbeiderspers het verschijnen van de vijfde druk van ‘Dienstreizen van een thuisblijver’. Op 18 maart 2011 verschijnt deze advertentie op de voorpagina van de Volkskrant. Er zijn inmiddels dus al meer dan 20.000 exemplaren van ‘Dienstreizen van een thuisblijver’ verkocht.
In de Volkskrant van 18 maart 2011 interviewt Frank Meester Maarten ’t Hart n.a.v. de uitspraak van Confucius “Het is beter een mijl te reizen dan om duizend boeken te lezen”. Maarten verkiest lezen boven reizen en ziet mensen “liever een boek lezen dan dat ze naar Linda de Mol kijken”.
In Ekoland, een vaktijdschrift over over biologische landbouw, verscheen enkele maanden geleden een interview met Maarten ’t Hart van de hand van Jos van Duinen. Onder de titel ‘Er is momenteel iets grondig mis’ vertelt Maarten ’t Hart over tuinieren in zijn ‘Warmonderhof’, de tuin waar in de jaren dertig van de vorige eeuw de principes van de biologisch dynamische landbouw werden onderwezen. Dit interview was aan onze aandacht ontsnapt, maar Jos van Duinen was zo vriendelijk om ons archief aan te vullen.
In het Reformatorisch Dagblad is op 4 maart 2011 een recensie gepubliceerd van ‘Dienstreizen van een thuisblijver’ door J. de Gier. Onder de titel ‘Maarten ’t Hart, thuisblijver op reis’ geeft De Gier het gereformeerde lezerspubliek een opvallend positief beeld van het boek en de auteur.
